Senato.net

yalnızlık, çoğu zaman bir seçenektir aslında. belki zoraki başlar ama zamanla kendi kendine kalmayı öğrenmek, kendi sınırlarını çizmek, kimseye bağlı olmadan kararlar almak gibi özgürlükleri de beraberinde getirir. bu süreçte insan kendini daha iyi tanır, ne istediğini, ne istemediğini daha net görür. dışarıdan görünen boşluk, aslında içsel bir doluluğa dönüşebilir eğer doğru kullanılırsa. kendi ilgi alanlarına yönelirsin, belki yeni şeyler öğrenirsin, tamamen kendi hızında ilerlersin hayatta.

yanlış kişi ise bir tür prangadır. sürekli onun beklentilerine uymaya çalışırsın, kendi isteklerinden ödün verirsin, enerjini ve zamanını ilişkinin yürümesi için harcarsın ama nafile. bu durum seni beslemek yerine kurutur, geliştirmek yerine yerinde saydırır ya da geriletir. bir süre sonra aynaya baktığında kendini tanıyamaz hale gelebilirsin. yalnızlık, en kötü halinde bile enerjini çalmaz, sadece bir yerde sabit tutar; yanlış kişi ise seni eksiye düşürür. geleceğe dair umutlarını bile tüketebilir.bu yüzden yalnız kalmak, yanlış birine takılıp hayallerinden olmaktan çok daha iyidir. ... daha fazla oku