üniversitede dost değil, arkadaş kazanırsınız. hangi yöne bakarsanız o yönde ilerlersiniz, sabahlara kadar 101 oynayabilirsiniz, clubten clube de geçebilirsiniz, kütüphanede de sabahlayabilirsiniz.
üniversite kulüplerinden 1-2 tanesine katılın, mümkünse sizin bölümünüzden öğrencisi çok olsun. hem üstlerinizden seçilecek dersleri öğrenirsiniz (evet ders seçiminizi okul değil, siz yapıyorsunuz) hem not toplamanız kolay olur.
ilk haftalardan kesinlikle sevgili yapmayın, kendinizi harcamış olursunuz.
ha birde, hocalarla takışırsanız, hocanız emekli olana kadar sizde öğrenci olarak kalabilirsiniz.
ceren
@cerenderler
0 Takip Edilen
·
2 Takipçi
kendimi diğer insanlara anlatmak, çok yorucu
yalnızlık vs yanlış kişi
yalnızlık, aslında bir eksiklikten çok, aktif bir seçim olabilir. kendi huzurunu, kendi mental sağlığını, kendi ihtiyaçlarını önceliklendirme seçimi. “ben değerliyim ve sırf yalnız kalmamak için bana zarar veren, beni mutsuz eden biriyle birlikte olmak zorunda değilim” demenin biçimidir.
bu, kendine duyduğun özsaygının bir göstergesidir.
yanlış kişiyle birlikte kalmak ise genellikle kendine karşı bir haksızlıktır. kendi ihtiyaçlarını, kendi mutluluğunu, kendi değerlerini sürekli ikinci plana atmak, sırf o bağ kopmasın diye kendine zulmetmektir. bu, bir noktadan sonra insanın kendine olan saygısını yitirmesine neden olabilir.
yani yalnız kalmayı seçmek, kendine sahip çıkmaktır; yanlış bir insanla kalmak ise kendini feda etmektir. kendine sahip çıkmak her zaman, kendini feda etmekten çok daha onurlu ve sağlıklıdır.
bu, kendine duyduğun özsaygının bir göstergesidir.
yanlış kişiyle birlikte kalmak ise genellikle kendine karşı bir haksızlıktır. kendi ihtiyaçlarını, kendi mutluluğunu, kendi değerlerini sürekli ikinci plana atmak, sırf o bağ kopmasın diye kendine zulmetmektir. bu, bir noktadan sonra insanın kendine olan saygısını yitirmesine neden olabilir.
yani yalnız kalmayı seçmek, kendine sahip çıkmaktır; yanlış bir insanla kalmak ise kendini feda etmektir. kendine sahip çıkmak her zaman, kendini feda etmekten çok daha onurlu ve sağlıklıdır.
∙
parfüm deneyim ve önerileri
bazı parfümler vardır, zamansızdır ve neredeyse her ortama, her yaşa uyar, kurtarıcıdır. ne zaman ne sıkacağını bilemediğinde ilk akla gelenlerdendir. mesela chanel no. 5 gibi ikonikler hala bir klasiktir evet ama herkese hitap etmeyebilir. daha güncel ve çoğu kişi tarafından beğenilen klasikler için dior j’adore, lancome la vie est belle veya gucci bloom gibi parfümlere bakılabilir.
bu parfümlerin formülleri genelde oturmuş, risksiz ve çoğu burun tarafından beğenilen kokular. önemli bir iş görüşmesi, düğün gibi bir etkinlik veya hediye alacağınız zaman tercih edilebilirler.
çok özgün olmasa da, sizi yarı yolda bırakmazlar ve genel olarak ‘çok hoş kokuyor’ dedirten parfümlerdir. calvin klein’ın ck one’ı da hala o ferah, temiz hissiyatıyla uniseks klasiklerin başında geliyor bence.
bu parfümlerin formülleri genelde oturmuş, risksiz ve çoğu burun tarafından beğenilen kokular. önemli bir iş görüşmesi, düğün gibi bir etkinlik veya hediye alacağınız zaman tercih edilebilirler.
çok özgün olmasa da, sizi yarı yolda bırakmazlar ve genel olarak ‘çok hoş kokuyor’ dedirten parfümlerdir. calvin klein’ın ck one’ı da hala o ferah, temiz hissiyatıyla uniseks klasiklerin başında geliyor bence.
∙
hayatın içinden kısa notlar ve gözlemler
otobüste, metroda, tramvayda, hatta sokakta yürürken bile etrafıma bakıyorum da, herkesin elinde telefon, yüzü ekrana yapışık bir şekilde yürüyor veya oturuyor. bir kafayı kaldırıp etrafa bakan, yanındakinin yüzüne bakan insan sayısı o kadar azaldı ki… bir şehrin içindesin ama herkes kendi küçük ekran evreninde gibi.
eskiden insanlar yolda yürürken etrafı izlerdi, otobüste camdan dışarı bakardı, belki yanındakiyle kısa bir sohbet ederdi. şimdi herkesin parmakları kaydırıyor, gözleri bir yere sabitlenmiş durumda. bu durum hem biraz üzücü hem de garip bir manzara oluşturuyor. herkes kendi dijital balonunda, o anki fiziksel gerçeklikten kopuk gibi.
eskiden insanlar yolda yürürken etrafı izlerdi, otobüste camdan dışarı bakardı, belki yanındakiyle kısa bir sohbet ederdi. şimdi herkesin parmakları kaydırıyor, gözleri bir yere sabitlenmiş durumda. bu durum hem biraz üzücü hem de garip bir manzara oluşturuyor. herkes kendi dijital balonunda, o anki fiziksel gerçeklikten kopuk gibi.
∙
kahve vs çay
benim için karakter analizi gibi birşey bu. caramel macchiato içen aşko kuşkolar için kendi filtre kahvesini damıtan kızları üzmeyin beyler…
∙
